ਗੱਲ ਜੋ ਕਹਿੰਣੀ ਖਰੀ ਦੋਸਤੋ
ਨਾ ਕਹਿਣੀ ਰੱਬ ਤੋਂ ਡਰਕੇ
ਡੋਰਾਂ ਸੁੱਟੀਆਂ ਪ੍ਰਭੂ ਉਤੇ ਮੈਂ
ਆਪੇ ਆਏ ਨਾ ਮੇਮਣੇ ਚਰਕੇ
ਤੀਰਥ ਸਾਰੇ ਘੁੱਮ ਕੇ ਹੱਫਿਆ
ਗੋਡੇ ਟੁੱਟ ਗਏ ਪਰਬਤ ਚੜਕੇ
ਦਸਮ ਦੁਆਰ ਦੀ ਗੱਪਾਂ ਵਾਲੇ
ਫੋਲ ਦੇਣੇ ਅੱਜ ਵਰਕੇ
ਧੂਣੀਆਂ ਤਪੀਆਂ ਗਰਮੀ ਰੁੱਤੇ
ਨਿੱਤ ਸੁਆਹ ਸਰੀਰ ਤੇ ਮਲ਼ਕੇ
ਖੁਲ੍ਹ ਜਾਵੇ ਦਸਮ ਦੁਆਰ ਮੇਰਾ
ਬੈਠਾ ਰੋਮ ਰੋਮ ਬੰਦ ਕਰਕੇ
ਉਂਗਲਾ ਦੇ ਪੋਟੇ ਵੀ ਘਸ ਗਏ
ਮਾਲਾ ਹਰ ਪਲ ਹੱਥ ਚ ਫੜਕੇ
ਦੋ ਦੁਆਰ ਨੈਣਾ ਦੇ ਬੁੱਝ ਗਏ
ਭਾਰੀ ਭਾਰੀ ਪੋਥੀਆਂ ਪੜਕੇ
ਕੰਨ ਵੀ ਬੁੱਜ ਹੋ ਗਏ ਦੋਵੇਂ
ਚਿਮਟੇ ਛੈਣੇ ਸਪੀਕਰ ਖੜਕੇ
ਨੀਲੀਆ ਹੋਈਆਂ ਦੋਵੇਂ ਨਾਸਾ
ਪੱਥਰਾਂ ਅੱਗੇ ਰਗੜ ਰਗੜ ਕੇ
ਗਲੇ ਵਾਲੀਆਂ ਰਗਾਂ ਬੈਠੀਆਂ
ਪੁੜਪੜੀ ਪਾਠ ਕਰੇ ਉਠ ਤੜਕੇ
ਜੋ ਰਹਿੰਦੇ ਦੋ ਬਾਕੀ ਦੁਆਰ
ਓਹ ਵੀ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਮਰਕੇ
ਦਸਮ ਦੁਆਰ ਦਾ ਭੰਬਲ ਭੂਸ਼ਾ
ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਬਿੰਦਰਾ ਹਰਕੇ
binderjaanesahit.......
No comments:
Post a Comment