ਬਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਅੱਖ਼ਰ ਭਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਆਖਣ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸ਼ਾਇਰੀ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਸਾਥੋਂ ਤਾਂ ਇਕ ਹੰਝੂ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ,
ਧੰਨ ਕਵੀ ਜੋ ਦਰਿਆ ਤਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬੰਨ੍ਹਣ ਨੁਕਤੇ ਪਰਬਤ ਦੇ,
ਬਰਫ਼ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਪਲ ਪਲ ਖਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਕੋਲ ਕਿਸੇ ਦੇ ਅਦਬੀ ਮੋਹ ਦਾ ਨਿੱਘ ਨਹੀਂ,
ਸੇਕ ਬਦਨ ਦੀ ਅੱਗ ਵੀ ਠਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਛੱਤਰੀ ਲੈ ਕੇ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਕੀ ਜਾਣਨ,
ਬਿਰਖ ਵਿਚਾਰੇ ਕੀ ਕੀ ਜਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦੇ ਇਕ ਦਿਨ ਨੂੰ ਪਛਤਾਵਣਗੇ,
ਰਾਹ ਵਿਚ ਜਿਹੜੇ ਕੰਡੇ ਧਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਫਿਕਰ ਕਰੀਂ ਨਾ ਸਾਡਾ ਯਾਰ ਮਲੰਗਾਂ ਦਾ,
ਫ਼ਕਰਾਂ ਦੇ ਤਾਂ ਏਦਾਂ ਸਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
—Sarbjeet Sohi
No comments:
Post a Comment