ਅਨੰਤ ਭੀੜ , ਕਿਤੇ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ,
ਤਣਾਅ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਜੁ , ਕੋਈ ਵੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ।
ਵਜੂਦ ਖਾ ਗਿਆ ਸਾਰਾ , ਮਹਾਂ ਨਗਰ ਉਸਦਾ ,
ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਸੀ ਜੁ ਏਥੇ , ਗਰਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ।
ਸਮੇਂ ਦੀ ਧੂੜ 'ਚ ਰੁਲਦੇ ਬਹੁਤ ਸਿਤਾਰੇ ਵੀ ,
ਕਦੇ ਅਕਾਸ਼ ਤੇ ਪਰ ਚਮਕਣਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ
ਅਜੀਬ ਬਾਗ਼ ਹੈ , ਇਸਦਾ ਅਜੀਬ ਮਾਲੀ ਹੈ ,
ਕਿਸੇ ਕਲੀ ਨੂੰ ਕਦੇ , ਮਹਿਕਣਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ।
ਪਰੇ ਰਹੋ ਤੁਸੀਂ ਓ ਪੌਦਿਉ , ਇਦ੍ਹੀ ਛਾਂ ਤੋਂ ,
ਕਿ ਬੋਹੜ ਹੇਠ ਤਾ ਮੌਲਣ ਨੂੰ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ।
ਰਹੋ ਖਮੋਸ਼ ਹੀ ਹੁਣ , ਹਰ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ,
ਕਿਸੇ ਪਰ੍ਹਾ 'ਚ ਵੀ ਤਾਂ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ।
ਜੁ ਹੱਥ ਸਿਰਜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਰੇਕ ਵਸਤ ਹੀ ਏਥੇ ,
ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ।
ਇਹ ਗਿਆਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਵਿਰਾਸਤ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਹੈ ,
ਕਿਸੇ ਜਮਾਤ ਲਈ ਇਹ ਰਾਖਵਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ।
No comments:
Post a Comment