ਡੂੰਘੇ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਉਤਰ ਕੇ, ਵਾਹ ਤੇ ਲਾਉਂਦੇ ਸੱਭੇ ।
ਇਕਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਖ਼ਾਲੀ ਸਿੱਪੀਆਂ, ਇਕਨਾਂ ਮੋਤੀ ਲੱਭੇ ।
ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਪਿਉ ਨੂੰ ਸਾਰੇ, ਘਰ 'ਚੋਂ ਵੱਡਾ ਕਹਿੰਦੇ,
ਏਸ ਦੌਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵੱਡੇ, ਛੋਟੇ ਹੋ ਗਏ ਅੱਬੇ ।
ਨੌਕਰੀਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਯਾਰੋ, ਇੱਜ਼ਤ ਨਫ਼ਸ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ,
ਮੈਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਕੱਢਦੇ ਦੇਖੇ, ਜਿਹੜੇ ਡਾਢੇ ਕੱਬੇ ।
ਅਪਣੇ ਯਾਰਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਤੱਕ ਕੇ, ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਇੰਜ ਲੱਗਾ,
ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਅੰਗੂਰ ਨੇ ਖਾਧੇ, ਖ਼ਾਲੀ ਰਹਿ ਗਏ ਡੱਬੇ ।
ਜਦ ਗੁਲਸ਼ਨ ਨੂੰ ਲੋੜ ਸੀ ਉਦੋਂ, ਕਿੱਥੇ ਸਨ ਇਹ ਲੋਕੀ,
ਅੱਜ ਗੁਲਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਹਿਕੇ ਜਿਹੜੇ, ਸਾਨੂੰ ਮਾਰਣ ਦੱਬੇ ।
About Sheyar Sheyri Poetry Web Services
All material in this web is copyrighted
No, because all this data
belongs to others who belong to different poets. Copied from other web and found on this web because by reading the ideas of the story to others with poems and ghazals, the poet becomes famous far and wide. Identifying is our main goal so read the poem yourself from this web and read it to others and encourage the literary poets who are serving the mother tongue
- thank you
ਇਸ ਵੈੱਬ ਵਿਚ ਸਾਰਾ ਹੀ ਮਟੀਰੀਅਲ ਕੋਪੀਰਾਈਟ
ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਾਰਾ ਡਾਟਾ ਦੂਜਿਆਂ ਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕੇ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਕਵੀਆਂ ਦਾ ਹੈ ਦੂਸਰੀਆਂ ਵੈੱਬ ਤੋਂ ਕਾਪੀ ਕਰ ਕੁ ਇਸ ਵੈੱਬ ਤੇ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਤੇ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਨਾਲ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣੇ ਨਾਲ ਕਵੀ ਦੀ ਮਸਹੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਵੀ ਦੀ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤਕ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਵਾਉਣੀ ਸਾਡਾ ਮੁੱਖ ਟੀਚਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਵੈੱਬ ਤੋਂ ਕਵਿਤਾ ਖੁਦ ਪੜੋ ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੜ੍ਹਾਓ ਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਹੋਂਸਲਾ ਦਿਓ ਜੋ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ - ਧੰਨਵਾਦ
No comments:
Post a Comment