ਜਿੰਦੂ ਦੇ ਬਾਗ਼ੀਂ
ਦਰਦਾਂ ਦਾ ਬੂਟੜਾ
ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਮਿਰਗ ਚਰੇ
ਹਿਜਰਾਂ ਦੀ ਵਾਉ
ਵਗੇ ਅੱਧ-ਰੈਣੀ
ਕੋਈ ਕੋਈ ਪੱਤ ਕਿਰੇ ।
ਕੋਈ ਕੋਈ ਪੱਤ
ਕਿਰੇ ਮਾਏ ਮੇਰੀਏ
ਬਾਗ਼ੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ੋਰ ਪਵੇ
ਉੱਡੇ ਜਾਂ ਕੋਈ ਕੋਈ
ਸਾਹਵਾਂ ਦਾ ਪੰਛੀ
ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਮਿਰਗ ਡਰੇ ।
ਸਾਹਵਾਂ ਦੇ ਪੰਛੀ
ਤਾਂ ਉੱਡਣ ਹਾਰੇ
ਦਾਮੀਂ ਨਾ ਜਾਣ ਫੜੇ
ਰਾਤ ਬਰਾਤੇ
ਦੇਸ਼-ਦਿਸ਼ਾਂਤਰ
ਉੱਡਦੇ ਜਾਣ ਚਲੇ ।
ਡਰੀਂ ਨਾ ਮਿਰਗਾ
ਦਰਦਾਂ ਦੇ ਪੱਤਰ
ਰੋਜ਼ ਨਾ ਰਹਿਣ ਹਰੇ
ਵਿਰਲੇ ਤਾਂ ਉੱਗਦੇ
ਦਰਦਾਂ ਦੇ ਬੂਟੜੇ
ਸੰਘਣੇ ਮਹਿਕ ਭਰੇ ।
ਇਕ ਤਾਂ ਤੈਂਡੜੇ
ਕੋਲ ਕਥੂਰੀ
ਦੂਜੇ ਤਾਂ ਦਰਦ ਬੜੇ
ਤੀਜਾ ਤਾਂ ਤੈਂਡੜਾ
ਰੂਪ ਸੁਹੰਦੜਾ
ਗੱਲਾਂ ਤਾਂ ਮਿਲਖ ਕਰੇ ।
ਮਾਰੀਂ ਵੇ ਛਾਲਾਂ
ਭਰੀਂ ਵੇ ਚੁੰਗੀਆਂ
ਤੈਂਡੜੇ ਕਰਮ ਖਰੇ
ਤੈਂਡੜੇ ਗਲ
ਗ਼ਮ-ਹਾਰ-ਹਮੇਲਾਂ
ਝੋਲੀ 'ਚ ਹੋਰ ਵਰ੍ਹੇ ।
ਜਿੰਦੂ ਦੇ ਬਾਗ਼ੀਂ
ਦਰਦਾਂ ਦਾ ਬੂਟੜਾ
ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਮਿਰਗ ਚਰੇ
ਹਿਜਰਾਂ ਦੀ ਵਾਉ
ਵਗੇ ਅੱਧ-ਰੈਣੀ
ਕੋਈ-ਕੋਈ ਪੱਤ ਕਿਰੇ ।
No comments:
Post a Comment