ਡਾਲੀਅਾਂ ਤੇ ਖਿੜਖਿੜਾ ਕੇ, ਮੁਕਰਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
ਝਿੜਕਿੳੁ ਨਾ ਫੁੱਲ ਨੂੰ, ਮਹਿਕਾਂ ਖਿੰਡਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ੲਿੰਜ਼ ਤੋੜੇਗੀ, ੳੁਹ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਫ੍ਰੇਮ,
ਕੰਧ ਤੇ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਲਾਕੇ, ਸਜਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
ੲਿਸ ਕਦਰ ਹੀ ਬਾਜ਼, ਚਿੜੀਅਾਂ ਨੂੰ ਜੇ ਦਬਕਾੳੁਂਦੇ ਰਹੇ ਤਾਂ,
ਖਾਲਸਾ ਵੀ ਸੀਸ ਤਲੀਅਾਂ ਤੇ, ਟਿਕਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਰਖ ਫਾਸਿਲਾ, ਅੈਨੀ ਵਧਾ ਨਾ ਨੇੜਤਾ ਤੂੰ,
ੲਿਕ ਨਾ ੲਿਕ ਦਿਨ ਤੈਨੂੰ ੳੁਹ, ਬਿਲਕੁਲ ਬੁਲਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
ਪਲਕ ਝਪਕਣ ਨਾਲ ਹੀ, ਭੁਲ ਜਾੲੇਗਾ ਤੈਨੂੰ ੳੁਹ ਸਚਮੁਚ,
ਪਲਕ ਝਪਕਣ ਸਾਰ ਪਲਕਾਂ ਤੇ, ਬਿਠਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
ਬੰਸੁਰੀ ਹੈ ਮੋਮ ਦੀ, ਤੇ ਬੁੱਲ ਤੇਰੇ ਧੁਖ਼ ਰਹੇ ਨੇ,
ਅੱਗ ਵਰਗਾ ਗੀਤ ਤੈਨੂੰ, ਗੁਣ-ਗੁਣਾੳੁਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾੳੂ !
-ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਅਰਮਾਨ।
No comments:
Post a Comment